In 't niet

Maasbree

Even niets moeten

Op zoek naar een camping om er nog even lekker een weekend op uit te gaan met “Ons Keetje”, zochten we een camping die een toevoeging zou zijn op ons roadtrip die we al gepland hebben voor augustus. We hadden een paar eisen:

Niet te ver van huis;
Een charme camping;
Een provincie die we niet zouden aandoen tijdens onze roadtrip.

We startten de zoektocht in Limburg en waren er al snel uit.
We boekten een plek op camping In ’t Niet, zonder te veel verwachtingen, maar vooral om er lekker op uit te gaan.

Eenmaal aangekomen overtrof de camping alle verwachtingen! Meteen voel je de rust. Het is niet groot, heeft ruime plekken, 9 stuk voor stuk originele huuraccommodaties en alles in heel natuurlijk. Veel bloemen, mooi groen gras, een vijver, bomen, honingkas, insectenhotels en alles wat gebouwd is, is van hout. Op verschillende mooie plekken is een bankje geplaatst, waar je heerlijk even kunt wegdromen. De camping bevind zich aan de rand van natuurgebied de Dubbroek, absoluut het bezoeken waard.

Tot 1,5 jaar geleden was dit wel anders. Daarvoor stond camping In ’t Niet bekend als ezelcamping voor het hele gezin. Ooit de eerste ezelcamping in Nederland. Na een gesprekje met de eigenaresse weten we waarom de keuze gemaakt is om hun concept te veranderen. Het was altijd een gezellige drukke boel op de camping. Overal gebeurde wel iets. Met name de ezels en de kinderen zorgden voor gezellige geluiden en levendigheid. De jaren versteken en een paar jaar geleden merkten Wim en Lily dat ze minder plezier hadden in hun onderneming. Het werd ze te druk en het voelde als een soort kloof in generaties (zijzelf met de kinderen). Wim en Lily gooide het roer om, voor de ezels zochten ze een nieuwe bestemming en de camping moest een rust camping worden. Kinderen tot 18 jaar zijn niet meer welkom. Wim en Lily hebben weer plezier in het runnen van de camping en genieten ook zelf meer van de rust.

Ons Keetje kreeg een prachtige plek. ´s Ochtends in de zon en rondom ons heel veel ruimte. Het is voor ons de eerste keer dat we op een camping staan waar kinderen niet welkom zijn. Dit klinkt misschien onaardig, maar het zorgt wel dat de camping zich onderscheidt. In de avond zagen we een eekhoorn in de boom, de vele vogels zongen ons toe, in de verte hoor je een paard hinniken en verder hoor je bijna niets. Zelden zijn we zo rustig wakker geworden, want de geluiden van de avond waren de enige die de ochtend vulden. Wat een genot. De fiets hadden we niet mee genomen, maar deze konden we huren op de camping. Al snel zeiden we tegen elkaar: “hier wil ik niet meer weg.” Dit is wat rust betekend. En nee, het is niet saai. Alles behalve dat!