Wolf wat ben je mooi

blog

marek-szturc-8Ou3EZmTMWA-unsplash

De wolf is terug in Nederland. Sinds 2018 gonzen er allerlei berichten over de terugkomst van de wolf. Voor- en tegenstanders aan het woord. Wij wisten nooit zo goed wat we er nou over moesten vinden. Hoe mooi is het om dan in één weekend op pad te gaan met een schaapherder en de dag daarna met de secretaris van de werkgroep Wolf in Nederland. Dat deden wij in het laatste weekend van september 2023.

.

 

 

Zaterdag, voor zonsopkomst om 7:00u bij de Schaapskooi Epe-Heerde

 

Hoe begin je nou met een schaapherder een goed gesprek over de wolf zonder er meteen een discussiestuk van te maken? Dat was de gedachte voordat wij op pad gingen met schaapherder Lammert Niesing. Het bleek een makkelijker gespreksonderwerp dan verwacht. Lammert was heel open en realistisch. “Natuurlijk is het een gevaar, maar er zijn ook maatregelen voor te treffen”. Hij noemde maatregelen zoals schrikdraad en kuddebeschermingshonden. Dat laatste had ook wel weer nadelen vertelde hij: “als mensen, en dan met name kinderen, een hond zien, willen ze deze graag aaien. Dat is niet zo verstandig bij een kuddebeschermingshond.” Hij kon mooi vertellen Lammert. Hij gaf ook eerlijk toe niet heel sterk voor of tegen de wolf te zijn. Heel realistisch zei hij: “ze zijn er nou eenmaal en daar moeten we mee dealen.” 


Zo is het natuurlijk ook, maar we horen toch vaak dat er mensen fel op tegen zijn en vinden dat de wolf verbannen moet worden. Lammert was het hier duidelijk niet mee eens. “Het gevaar is er en het houd mij zeker bezig, maar er zijn nog vele grotere gevaren. Wat dacht je van alle ziektes? Momenteel heerst er bijvoorbeeld Blauwtong en dat is veel gevaarlijker. Het is eigenlijk net als dat mensen niet in een vliegtuig durven omdat deze kan neerstorten, maar hoe groot is die kans ten opzichte van een ongeluk met de auto?” En zo dwaalden we af. De gesprekken gingen ineens over vliegen, ziektes en voor we het wisten hadden we het over Corona. 

Maar het standpunt van Lammert leek duidelijk. Hoewel… tijdens de hele wandeling kwam het onderwerp wolf wel vaker ter sprake. Het beïnvloed duidelijk wel het leven van een schaapherder. Ondanks dat stond hij er dus toch voor open. En ja zelf relativeer ik het ook dat een dierenliefhebber een dierenliefhebber is, die wenst geen dieren dood.

cropped-logo

Zelf ook een keer met Lammert op pad?
Kijk op de website van schaapskudde Epe-Heerde voor de data dat je mee kan.

Maurice en Martijn in gesprek
Geen wild, maar wel de sporen zoals hier een wildwissel

De volgende dag, zondag om 7:00u op de parkeerplaats Gortelseweg bij Landgoed Welna.

Vandaag gaan we op pad met Maurice Schalker, secretaris en
excursiebegeleider van werkgroep Wolf Nederland. Het doel was wild spotten, maar wij vonden het super interessant om zijn verhaal over de wolf in Nederland te horen. 

“Laat ik eerst iets uit de weg helpen zei Maurice direct: “ik ben geen wolfenknuffelaar of iemand die alleen maar schreeuwt dat de wolf moet blijven. De visie van Werkgroep Wolf Nederland is om conflict-arm samen te leven met wolven in Nederland. Dit dier is er nou eenmaal, dus we moeten ermee dealen.” Hé, dit hadden we eerder gehoord. Waarop ik meteen nieuwsgierig was of Lammert en Maurice elkaar misschien regelmatig spreken. Dat bleek niet het geval.

De wolf is terug in Nederland en dat heeft veel invloed. Uiteindelijk hoort de wolf ook in de voedselketen thuis. En wist jij dat met de komst van de wolf de raaf ook terug is in Nederland? Deze twee werken als een team. Met de vleugel schijnt de raaf de wolf zijn prooi te wijzen. Met een beetje geluk doet de wolf het grove werk en peuzelt de raaf de prooi verder op. Wij wisten dit niet, maar het klinkt allemaal zo logisch.

Inmiddels telt Nederland 9 wolvenroedels. Hoeveel welpen er zijn is niet helemaal duidelijk, maar geschat wordt dat er in totaal zo’n 90 wolven in Nederland zijn. Het aantal is nooit met 100% vast te stellen. Zo’n 35-50% van de welpen haalt eerste jaar bijv niet. Sommige blijven zelfs onder de radar, waardoor er geen DNA is en de wolf niet kan worden vastgesteld. Ze leven met name op de Veluwe, want daar hebben ze genoeg te eten. 

Zeg wolf, jaag jij nou op die dieren weg die wij zo mooi vinden? Die dieren die wij rond zonsopkomst en zonsondergang proberen te spotten? Ja dat doet de wolf en hij is in dat spotten verdomd veel beter dan wij!
Het is daarom dat het wild op de Veluwe (en dan praat ik met name over de gebieden van de Veluwe buiten het Nationaal Park de Hoge Veluwe) zich minder zichtbaar opstelt dan voordat de wolf kwam. Jammer voor ons als mens, omdat wij graag ook wild willen spotten, maar het is wel heel natuurlijk gedrag. Voor ons is de spanning van wild spotten dan ook echt veel groter in bijvoorbeeld Noord-Oost Veluwe en dat geeft ook wel een kick. 

Helaas hebben we geen wild gezien deze morgen, maar we hebben wel waanzinnig veel geleerd. 

Met de kennis die we hadden zijn we ‘s avonds nog op pad gegaan. Ook rondom Landgoed Welna. En al snel na het uitstappen van de auto hoorden we het geluid van zwijnen. We voelden dat dit weleens een spannende avond kon worden. We hadden nog 1,5 uur voor zonsondergang en dan moesten we zorgen dat we van de bospaden af waren. Met de voor ons bekende en fijne spanning liepen we rond. Onze ogen en oren gespitst, bijna geen gesprek met elkaar. En we hadden geluk, midden in het bos, links van het pad zagen we haar staan. Een prachtige edelhert hinde. Wat was ze mooi. Ze keek ons aan, wij keken naar haar. We maakten een foto en liepen daarna rustig door. De hinde sprong opzij en ze was niet meer zichtbaar. Wat geeft dat toch een kick!

We genoten volop, zeker toen we in de verte het geluid van burlen hoorden. De tijd vloog voorbij. Waar waren we eigenlijk? We moesten opschieten, de zon ging snel onder en wij liepen nog in het bos. Gelukkig hadden we geleerd van Maurice dat de fietspaden openbare weg zijn, daar mochten we wel overheen lopen. Daar liepen wij dus snel naar toe (lang leve de mobiele telefoon met navigatie)

Vlak voordat we het verharde fietspad op kwamen hoorden we in het bos geritsel, we zagen niets. Maar direct keken we elkaar aan… de geur die uit het bos kwam.. .doordringend en sterk! Wist jij dat de mannetjes herten door de modder rollen door hun eigen pis om zo een sterke geur te verspreiden en om te laten weten dat ze heel stoer en sterk zijn? Hiermee willen ze imponeren bij zowel de vrouwtjes als herten afschrikken. Nou wij schrokken er ook van. Dit was voor ons alles behalve sexy, maar wel heel spannend. Hij was in de buurt maar we zagen hem niet. Tijd om snel richting auto te gaan. Via het fietspad dus, want de zon was nu echt onder. 

Het was niet makkelijk om wild te spotten. Maar met de gedachte dat het wild zich heel natuurlijk gedraagd met terugkomst van de wolf, geeft het ons juist heel veel voldoening. Uiteindelijk is onze mening dat de wolf van harte welkom is. En de spanning van het wildspotten wordt hierdoor alleen maar een toffere ervaring!

De zon gaat onder we moeten het bos uit
Edelhert hinde

Na afloop van onze wandeling met Maurice ontvingen wij voor de kinderen dit leuke boek.

“Hét (ont)spannende boek voor de hele roedel.”

 

Benieuwd? 
bekijk en koop hem dan via deze link

Wil je nou meer weten over hoe je kunt omgaan met de wolf in Nederland. Of wil je jouw kind iets leren? Kijk dan snel op www.werkgroepwolf..nl

Je vind hier naast allerlei informatie over de werkgroep, ook hulp voor bij een spreekbeurt en een leuke webshop!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *